Maak kennis met de titels, hoofdrolspelers, regisseurs en plots van enkele van de beroemdste films over mannelijke prostitutie in de geschiedenis van de cinema.
Enige tijd geleden wijdden we een artikel aan deze blog om een korte lijst te maken van enkele van de beroemdste films over prostituees in de geschiedenis van de cinema. We citeerden in dat artikel onder meer titels als Pretty woman , Belle de Jour , Irma la dulce , Taxi Driver , Breakfast at Tiffany's of Young and pretty .
Vanuit een of ander gezichtspunt, op een meer documentaire en grimmige manier of op een meer zoete manier en dicht bij de normen van de Hollywood-industrie, hadden al deze films vrouwelijke prostitutie en de uitoefening ervan als een min of meer centraal thema. zijn betoog.
Bij deze gelegenheid willen we onze blik opnieuw richten op de filmwereld om te praten over die films waarin dat centrale plot van genre verandert. Dat wil zeggen: we gaan een korte rondleiding maken langs enkele van de beroemdste films over mannelijke prostitutie in de geschiedenis van de cinema.
Net als bij films over vrouwen die zich prostitueren, kunnen films over mannelijke prostitutie zeer uiteenlopend zijn. In sommige van hen overheerst een portret- en aanklachtdoel. In andere wordt het thema op een wat frivolere manier benaderd.
Tussen al die films willen we een handvol essentiële werken uitlichten.
Beroemde films over gigolo's en oplichters
Ontbijt bij Tiffany's (1961). Deze film, geregisseerd door Blake Edward, gebaseerd op de roman Breakfast at Tiffany's van Truman Capote, gaat niet alleen over vrouwelijke prostitutie. Het doet ook het mannelijke. En het is zo dat als het levensritme van het meisje wiens rol Audrey Hepburn speelt wordt ondersteund door een min of meer lange lijst van wat we nu kennen als sugar daddies , dat van de gefrustreerde schrijver wiens rol George Peppard speelt wordt ondersteund door een of andere rijke New Yorkers.
Deze film heeft een komische toon en enkele romantische uitbarstingen die, zoals in de roman van Capote, de smerige sfeer die schuilgaat achter de ervaringen van de hoofdrolspelers niet helemaal verbergt.
Midnight Cowboy (1969) was een Oscarwinnaar voor beste film en geregisseerd door John Schlesinger. Het kreeg de beoordeling X vanwege zijn "expliciete homoseksuele achtergrond". In deze film wordt de rol van gigolo of chapero vertolkt door John Voight .
Net aangekomen uit zijn stad in New York, wil Joe Buck, de jonge man gespeeld door Voight, de kost verdienen als gigolo voor rijke vrouwen. Zijn optreden, samen met dat van Dustin Hoffman, een kleine oplichter die Joe voorstelt zijn pooier te zijn en die uiteindelijk een soort vriend en vertrouweling wordt, staan met gouden letters in de geschiedenis van de cinema over mannelijke prostitutie . Een van de verdiensten van deze film is ongetwijfeld dat hij vrij realistisch vastlegt hoe het zou kunnen zijn om in de jaren zestig de kost te verdienen in de straten van New York.
Amerikaanse gigolo (1980). Paul Schrader was de regisseur van deze film over gigolo's die dienden om te heiligen die voorbestemd was om over een paar jaar een van de grote sterren van Hollywood te worden, Richard Gere. Gere (die werd gekozen voor een rol die eerder was afgewezen door Christopher Reeve en John Travolta) is hier een luxe escort die de gave heeft om elke vrouw te laten genieten en die zich diep van binnen schaamt om het leven te verdienen zoals jij het verdient . Door die manier van verdienen kan hij echter genieten van luxe auto's, dure kleding, stereo's en cocaïne. De ontmoeting met Michelle, een van zijn klanten, verandert zijn leven.
Mijn Privé Idaho (1991). Met Keanu Reeves en de noodlottige River Phoenix in de hoofdrol, behoort deze speelfilm op zichzelf tot de meest prestigieuze titels in het genre. De film, die een beetje een roadmovie heeft door het voortdurend van hier naar daar gaan van de hoofdrolspelers, vertelt het verhaal van twee jonge mensen die door een groot deel van de Verenigde Staten reizen op zoek naar een leven als prostituees.
De ene, Scott, gespeeld door Reeves, is de zoon van de burgemeester van Portland. De andere, Mike, een personage gespeeld door Phoenix, een narcolepticus die keer op keer in de steek wordt gelaten door zijn omgeving. Deze gruizige film gaat over de vriendschap tussen deze twee oplichters van zo verschillende sociale afkomst.
Niet in de mond (1991). Steeds weer wordt gezegd dat prostituees zich niet door hun klanten op de mond laten kussen. Afgezien van de valse mythe van deze verklaring, wil het ermee symboliseren dat de kus als een demonstratie van ware liefde verder gaat dan wat een sekswerker verplicht is te doen in de uitoefening van haar beroep.
Op deze premisse, typerend voor de bestaande mythen over vrouwelijke prostitutie en de uitoefening ervan, bouwt regisseur André Trechiné deze film. In deze film over mannelijke prostitutie wordt ons het verhaal verteld van Manuel Blanc, een jonge prostituee die zijn lichaam uit absolute noodzaak verkoopt en die van mening is dat het niet op de mond kussen van zijn klanten een manier is om het kussen te beperken tot het territorium van ware genegenheid.
Door zijn klanten niet te kussen, lijkt Manuel een deel van zijn vroegere puurheid te redden. Uit de relatie van deze jonge prostituee met Ingrid, een jonge prostituee, en met een homoseksuele intellectueel (een rol gespeeld door Philippe Noiret) die zijn diensten inhuurt en hem levenslessen probeert te leren terwijl hij hem trakteert op uitstekend onderwijs, is wat deze film gaat eigenlijk over mannelijke prostitutie .
Mysterieuze huid ( Dark Innocence ) (2004). De Californiër Gregg Araki was de regisseur van deze rauwe film die dankzij de goede recensies op het filmfestival van Venetië als een groot succes van de onafhankelijke cinema mag worden beschouwd. Wat vertelt de film ons? Het verhaal van Neil, een jonge homoseksueel getraumatiseerd door ervaringen uit zijn puberteit, die zich prostitueert met oudere mannen en terugkerende dromen heeft waarin al die trauma's weer naar boven komen. Ongetwijfeld een film over mannelijke prostitutie die zeer indrukwekkend is.
Gigolo's leerling (2013). Van alle films over mannelijke prostitutie die we in dit artikel citeren, is dit zonder twijfel de minst grove. Het is niet verrassend dat deze film is opgegroeid in een komische toets. Het is voldoende om een beetje naar de plot en vooral naar de cast van de film te kijken, om te beseffen hoe gek deze film kan zijn.
Deze speelfilm vertelt het verhaal van twee vrouwen die op zoek zijn naar een man om een triootje mee te hebben. Om die man te vinden, huren deze twee vrouwen (die niemand minder zijn dan Sofia Vergara en Sharon Stone) een blut boekverkoper van middelbare leeftijd in als pooier. De rol van dit personage wordt gespeeld door Woody Allen, die hen een gigolo bezorgt zonder roeping als gigolo en grotendeels zonder de voorwaarden om er een te zijn.
De rol van gigolo die deze twee ongetwijfeld charmante vrouwen seksueel moest bevredigen, was voor hem weggelegd door de regisseur van de film, John Turturro. Ongetwijfeld dient deze film op geen enkele manier om te weten hoe het leven is in de omgeving van mannelijke prostitutie. Natuurlijk: het dient om het gezellig te hebben.
Tot slot gaan we een van de nieuwste films over gigolo's noemen die zijn uitgebracht en waartoe het beeld behoort dat aan dit artikel voorafgaat. De film waar we het over hebben is Sauvage ( Wild ), een film geregisseerd door Camille Vidal-Naquet die scènes van expliciete seks bevat en die impact had op het filmfestival van Cannes.
Sauvage vertelt het verhaal van Leo (Félix Maritaud), een tweeëntwintigjarige die zich prostitueert in de straten van de stad en die op zijn beurt verliefd is op een andere prostituee zoals hij.
Na de première van deze film benadrukten critici hoe deze film elke vorm van manicheïsme, mythe of paternalisme vermeed om de kwestie van mannelijke prostitutie aan te pakken.
